گذشت فصل زمستان، بهار پشت در است            زمانِ رو شدنِ عـاشـقانه‌ای دگر است

تو آبـروی بـهـاری، کـدام شاخـۀ سـبز            ز دست‌های بهارآورت بهـارتر است؟

دعـای لحظۀ تحویل سال من! بی‌شک            بهار از تو فقط یک نشان مختصر است

دلـم گـرفـتـه بـرایت، بـلـنـد بـالا مـرد!            دلم فـدای بهـاری که دائـم‌الـسفـر است

دعای حضرت باران مگر قـبول افـتد            دعای صبح و شب ما هنوز بی‌اثر است

ربـیـع اول و ثــانی و آخــرِ هــســتـی            اذان بگو به طراوت، که نوبت سحر است

قـسم به سبـزی اردیبهشت و فروردین            بیا! اگر تو بیایی، بـهـار زنـده‌تر است